donderdag 2 januari 2014

Mens en lijden: afscheid van een pasgeboren baby

In dit filmpje gaat het over een pastor (Ine) die werkt met patiënten in de verloskamer en op de neonatale afdeling. Vaak moet ze ouders spirituele zorg bieden bij de dood van hun kindje. Ik vind het goed dat de zorg ruimer gaat dan de Katholieke zorg. Iedereen heeft een beetje zijn eigen opvatting over het geloof, ik vind het dan ook goed dat de pastor die mening respecteert en daar op verder werkt. 

In de film vertellen ouders dat ze veel aan de zorg hebben. De ouders vertellen dat ze rituelen zeer belangrijk vinden. Ze vinden dat het eerste kindje evenveel recht heeft op een doopsel als hun tweede kindje, dit vind ik wel goed van hen. Het is niet omdat het een baby is die dood gaat en die het doopsel niet beseft, hij dat niet mag krijgen. 

Ik denk ook wel dat je niet alleen kan lijden, je hebt steun nodig van anderen, om er terug bovenop te komen. Ook tijdens het doopsel hebben de mensen waarschijnlijk die steun ervaren. De familie staat dan ook samen sterk, waardoor dit ook wel een soort van band schept en een intens gevoel. Ik denk dat dit dan toch wel een goed gevoel was voor de ouders, dat ze voelden dat anderen meeleven en voelden. In mijn vorige blogberichten vertelde ik dat ik God eerder zie als liefde tussen mensen, ik denk dat de ouders dan ook op dat moment een beetje zo'n gevoel moeten gehad hebben. 

De ouders zeiden ook dat ze het leuk vonden dat er positieve aandacht naar de baby ging en dat het niet alleen allemaal triestig verliep. Ik vind het goed dat de baby nog wat positieve aandacht krijgt, zo heeft hij toch een beetje kunnen genieten van het dagje. Ook de ouders zullen tevreden zijn om nog aan de baby te geven wat ze kunnen. 

In de film verteld er ook dat de mens sterk is om alles aan te kunnen en dat de mens waarschijnlijk energie krijgt. Hier denk ik dat ze God bedoelen. Ik denk dat dit afhangt van persoon tot persoon. Ik denk niet dat iedere persoon die energie op zo'n moment voelt, maar misschien wel eerder achteraf, als ze het hebben verwerkt. 

Ook de pastor zegt dat ze energie voelt van God en dat het is alsof het iemand is die je steunt. Ik denk wel dat je zo'n gevoel kan hebben, maar je kan niet zeggen of dit van God is. Het kan ook een soort beschermengel zijn die voor je zorgt. 

Ik vind het moeilijk om voor te stellen dat God kan weten hoe iedereen zich voelt, daarom vind ik het ook moeilijk om in God te geloven. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten