maandag 30 december 2013

Mens en medemens: hoe gaan we om met elkaar?

Ik hou van vriendelijke mensen, ook op straat vind ik het leuk als iemand knikt. In het verkeer apprecieer ik ook vriendelijkheid. De waarde vriendelijkheid is wel wat aan het verwaarlozen. Zelf ben ik ook niet altijd even vriendelijk, ik durf nooit de stap zetten om eens te knikken, omdat ik bang ban wat de ander dan zal denken. Als er dan iemand knikt, schrik ik er soms van, maar vind het wel leuk. Ik denk dat we nu eenmaal opgroeien in een maatschappij die niet meer zo vriendelijk is. Bij mensen die je niet kent, begrijp ik dat vriendelijk zijn soms moeilijk is, dit ook omdat niemand het meer doet. 

Toen ik eens inkopen gaan doen was, begon een oud vrouwtje tegen mij te praten over waar ze woonde en wat ze deed. Dit vond ik echt leuk. Soms wou ik dat iedereen praatte tegen iedereen, bijv. bij de wachtrij aan de kassa. Iedereen staat er zo asociaal, terwijl we gewoon tegen elkaar kunnen praten. Ik denk dat angst wel een groot probleem is.

Ook in de multiculturele samenleving, zijn we soms onvriendelijk tegen mensen van een bepaalde cultuur. Zo ben ik wel niet. Ik vind het belangrijk dat ik later als kleuterleidster kinderen leer omgaan met andere culturen en kennis leer maken met die culturen. We leven nu eenmaal in een multiculturele maatschappij en in zo'n maatschappij vind ik respect toch belangrijk. 


Wel vind ik het belangrijk dat je vriendelijk bent tegen mensen die je hebt gekend of ooit al tegen gepraat hebt. Sommige mensen die je vroeger kende en waar je tegen babbelde, zouden nu niet eens meer lachen. Dit vind ik het meest onvriendelijk. Ik vind dat het niet is omdat de ene persoon veranderd is of omdat het een tijdje geleden is dat je de persoon gezien hebt, dat je niet meer moet vriendelijk zijn tegen die persoon. 

2 opmerkingen:

  1. Dag Delphine
    Ik ga volledig akkoord met die stelling, ik vind ook dat mensen eens een knikje mogen geven als je hen voorbijloopt, dat is volgens mij zelfs elementaire beleefdheid. Ik stoor mij er mateloos aan als iemand die ik een goede dag zeg daar niet eens op reageert. Ik heb er voorheen wel nooit bij stilgestaan dat dat wel eens uit angst zou kunnen voortkomen. Ik ben ervan overtuigt dat als men die angst eventjes opzij dan schuiven dat wij in een heel wat socialere samenleving zouden leven. Wat als iedereen die angst heeft, dan zou niemand nog met elkaar praten en nooit nieuwe contacten kunnen leggen.
    Groeten
    Vanessa

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dag Vanessa,

      Ik ben volledig akkoord met wat u zegt. Ik stoor mij ook aan mensen die niet reageren als je vriendelijk doet. Een grote drempel is de angst, volgens mij is die moeilijk te overwinnen, omdat het een echte gewoonte is. Ik denk ook dat het in België moeilijk is om zomaar nieuwe mensen te leren kennen, omdat mensen niet meer zo vriendelijk zijn.

      Groetjes!

      Verwijderen